Η Ζώνη της Άνεσης




     Ως ζώνη της άνεσης εννοούμε κάποια φανταστικά σύνορα που έχουμε θέσει στη συμπεριφορά μας στις πράξεις μας και στο τι λέμε, μέσα στα οποία σύνορα νιώθουμε ένα αίσθημα ασφάλειας και ουδετερότητας μαζί με μια σιγουριά που προκύπτει από την έλλειψη ρίσκου. Όλοι μας κλείνουμε πνευματικά στο να κουρνιάζουμε μέσα σε αυτή την φούσκα ασφάλειας αποφεύγοντας να βγούμε έξω από αυτή τη φούσκα και να δοκιμάσουμε καινούργια για εμάς πράγματα.

     Για να ξεφύγει κάποιος από αυτή την παγίδα μετριότητας που λέγετε «ζώνη της άνεσης» πρέπει να προκαλεί τον εαυτό του όποτε δοκιμάζοντας κάτι καινούργιο πανικοβάλετε, αγχώνετε και νιώθει την ανάγκη να τρέξει πίσω στη «φούσκα ασφάλειας». Κάθε φορά που κατορθώνουμε να βγούμε έξω από τη ζώνη της άνεσης τη στιγμή που νιώθουμε πως μας τραβάει πίσω, μεγαλώνουμε ταυτόχρονα την περίμετρο της ζώνης άνεσης κάνοντας κτήμα μας όσα μέχρι πριν λίγο μας τρόμαζαν και μόνο στην ιδέα ότι θα κάνουμε.

    Ο κυριότερος ανασταλτικός για εμάς παράγοντας που μας τραβάει πίσω στην φούσκα ασφαλείας, είναι ο φόβος που έχουμε σχετικά με το τι θα νομίσουν οι άλλοι για εμάς και για το πώς θα δικαιολογηθούμε σε περίπτωση που κάνοντας ένα λάθος εκτεθούμε. Συνειδητοποιώντας πως κανένας άνθρωπος και κανενός η γνώμη δεν είναι πιο σημαντικά από εμάς θα καταφέρουμε να αποβάλουμε αυτή την ανάγκη αναζήτησης επιβεβαίωσης στις λέξεις των άλλων.